Het wantrouwen van burgers neemt toe. Tegenover de overheid en de politiek, maar ook tegenover elkaar. Het is een belangrijke taak van een lokaal bestuur om mensen samen te brengen. Politiek, lokale handelaars, de cultuursector en de sportverenigingen… Elk op hun eigen manier zijn ze onmisbaar in het sociale weefsel van onze gemeente. Het lokale vrijetijdsbeleid is een kerntaak van de gemeente. De gemeente moet daarom alles wat te maken heeft met vrije tijd optimaal faciliteren en indien nodig organiseren.

Gemeenten hebben zelf enkele instrumenten in handen om een sterk lokaal zorglandschap te ontwikkelen. Maar meer nog dan over eigen mogelijkheden te beschikken, zijn ze erg afhankelijk van de regierol die de Vlaamse overheid opneemt. Vooruit merkt vandaag vooral een gebrek aan regie. Wij zullen er alles aan doen om de trage Vlaamse tanker te keren, weg van ongebreidelde privatisering en koterijen, naar een sterke publieke zorg. Dat neemt niet weg dat gemeenten belangrijke randvoorwaarden kunnen creëren. Als goede huisvaders kunnen zij nog meer op zoek gaan naar samenwerking en overleg, want dat is de kern van performante zorg in de gemeente en de bredere regio. Andere belangrijke ingrepen zijn: extra inzetten op toegankelijkheid en toegankelijke dienstverlening, strijd tegen eenzaamheid, samenwerking tussen zorg en scholen, dichten van de gezondheids- en digitale kloof, enz.

De federale regering, met Vooruit, heeft de voorbije jaren enorm hard gewerkt om de koopkracht van de mensen te beschermen. De automatische loonindexering werd verzekerd, de minimumlonen en laagste uitkeringen werden verhoogd en de BTW op energie verlaagd. Waar de federale regering hard heeft ingezet op de koopkracht van de mensen, slaagt Vlaanderen er niet in om de kostprijs van huisvesting, de belangrijkste maandelijkse uitgave voor een gezin, onder controle te krijgen. Er komen weinig sociale woningen bij en de huur- en koopprijzen swingen de pan uit. Wonen is nog nooit zo duur geweest. Starters moeten vaak opboksen tegen investeerders die meerdere woningen opkopen en zo de prijzen de hoogte in drijven. Dat is geen eerlijke strijd. Iedereen verdient een kans op een betaalbare woning. Want een betaalbare woning is cruciaal in de strijd tegen armoede, evenals een gelijke basis aan kansen voor elk kind. We moeten voorkomen dat armoede van generatie op generatie wordt doorgegeven. Daarom moet elk kind een gelijke start krijgen. Ook lokale besturen hebben enkele tools in handen om die opdracht te doen slagen. Daarnaast leggen diverse overheden belastingen op waardoor de belastingdruk toeneemt. Een gemeente kan hier een voorbeeldfunctie zijn door de financiën goed te beheren de belastingdruk te verlagen. Zeker in een fusieverhaal is dit een strijdpunt.