LOKAAL: GENT – Sven Taeldeman over Annelies Storms: ‘In heel wat Gentse harten terechtgekomen’

Collega’s, Annelies heeft hier vanavond haar laatste avond als schepen in deze gemeenteraad, na een schepenmandaat van 9 jaar. We kunnen wel stellen dat Annelies die functie vervulde met passie en inzet. Met het hart op de juiste plaats, en vooral: een hart voor de Gentenaars. Ze is dan ook in heel wat Gentse harten terecht gekomen. De burgemeester verwees er al naar, daar zorgden zeker ook enkele ‘mijlpalen’ voor. Minstens twee, op de Korenmarkt…

Maar serieus, Annelies heeft kunst toegankelijker gemaakt, gedemocratiseerd (als socialist mogen we dat toch even beklemtonen), door onder andere meer kunst zichtbaar – en dus gratis toegankelijk - te maken in het openbaar domein (naast de mijlpalen op de Korenmarkt, ook ‘De Passanten’ aan de Krook, maar even goed graffiti en pianomuziek). Het was tevens een ‘erkenning van’, en een ‘aanvulling op’ ons prachtig openbaar domein in Gent. En is het niet in het openbaar domein, dan smeet Annelies zich even goed om ook door de ‘Uitpas’ in Gent, kunst en cultuur toegankelijker te maken, voor wie de aankoop van een ticket anders te duur uitvalt.

Maar ook als schepen van Facility Management was het haar te doen om het verhogen van de toegankelijkheid van onze openbare gebouwen; om verder inzetten op duurzaamheid; én op onze ‘gesloten’ openbare gebouwen, waar mogelijk, open zetten ‘na de uren’ en zo medegebruik faciliteren.

Annelies heeft daarnaast vooral de pech gehad dat ze schepen is geweest in, voornamelijk zelfs (twee van de drie jaren), coronatijden. We hebben het allemáál wat lastig gehad (en nóg) – privé, én als bestuurders van de stad, als lid van het college en van de gemeenteraad. Maar iedereen zal het ongetwijfeld erkennen: voor de schepen van Feesten en Evenementen waren het de meest ondankbare tijden. Als schepen van Feestelijkheden eigenlijk twee jaar aan een stuk moeten zeggen ‘Neen, Gentenaars, je mag niet feesten’… Schizofrener kan bijna niet.

En tóch. Toch heeft ze, in die moeilijke omstandigheden, mooie dingen gedaan, het onderste uit de bijna lege kan gehaald. Door gratis coronakits bij de Uitleendienst aan te bieden, voor mensen die een feestje wilden organiseren volgens de juiste richtlijnen. Een ‘Knaldrangfonds’, zodat we tóch, met grote regelmaat en gespreid over de hele stad, naar een kleiner evenement konden. Een Lichtfestival ineen gebokst dat absoluut mocht gezien worden, ook dát met extra maatregelen om ons allemaal letterlijk een beetje licht in de duisternis te gunnen.

Annelies was nog maar de tweede vrouwelijke ‘Feestenburgemeester’ in de lange geschiedenis van onze Gentse Feesten. Ze heeft helaas maar één editie mogen leiden, in 2019, maar dat deed ze met ‘schwung’ – niet te beroerd om, bijvoorbeeld, de uitdaging van Luk De Bruyker aan te gaan en samen het ‘Zwanenmeer’ te dansen, rond (en vooral ín) het zwembad van het Novotel… Die dans was voor Pierke hét bewijs dat Annelies “de echte Gentse esprit” heeft. Het debat van gisteren indachtig: iets waar we haar om mogen benijden. Maar vooral: haar van harte gunnen.

Dat brengt mij naadloos bij hoe Annelies ís; en bij hoe ze aan politiek doet. Ze doet dat oprecht, hartelijk en met kennis van zaken, en wat wij natuurlijk niet onbelangrijk vinden: ‘met het juiste kompas’. Ik kom daar aan het eind nog eens op terug.

Als Annelies ergens een ‘acte de présence’ moet doen, dan past ze zich altijd als vanzelf aan, aan het publiek dat ze voor zich heeft. Maar: het is nooit gespeeld. Het is nooit fake, het is altijd oprecht. ‘What you see is what you get’. Mens onder de mensen, een mens van vlees en bloed, de onmiskenbare krullebol – aanspreekbaar, sympathiek, joviaal.

Tegelijk is ze een ‘dossiervreter’; iemand die graag elk van haar dossiers van naaldje tot draadje kent. Sommigen zullen zich daarin misschien ook herkennen. Dat wijst op een groot verantwoordelijkheidsgevoel, maar dat is niet zonder risico. Als het ‘werk-metertje’ té lang in het rood gaat, kan het op een bepaald moment wel eens teveel worden. Annelies heeft dat voorgehad, ze heeft even gas moeten terugnemen; ze is daar heel open over geweest… en ze is daar sterker uitgekomen.

Hoe dan ook: Annelies heeft altijd aan politiek gedaan vanuit een sterke overtuiging, gebaseerd op onze gemeenschappelijke socialistische idealen. En dat zal ze blijven doen. Dat bedoelde ik dus, toen ik het had over ‘het juiste kompas’.

Ze heeft ondertussen een mooie carrière opgebouwd, de laatste 9 jaar als schepen van de Stad Gent. Ze vervoegt in januari onze fractie als gemeenteraadslid. Haar kennis, ervaring, werkijver en verantwoordelijkheidszin zullen ons als fractie sterker maken (u bent bij deze gewaarschuwd…) om, uiteindelijk, opnieuw mee de best mogelijke beslissingen te nemen om de Gentenaars te dienen, vanuit een andere rol.

Dus: dikke merci, Annelies, voor al uw werk als schepen. En, nu al: merci wat nog komen zal. (en normaal gezien zou ik nu naar voren komen mee ‘ne gruuten boekee ruuje blomme’, en ‘eu goe ambrassere’… maar dat zal dus voor volgend jaar zijn).

Merci Annelies, ‘knal maar eens goed’, en tot binnenkort.