In de spotlight: Joris Vandenbroucke

Heb je speciale vakantieplannen? 

Ik trek met mijn vrouw en twee kinderen naar een vakantiehuisje in Frankrijk. Daarnaast hoop ik zoveel mogelijk mee te pikken van het cultureel zomeraanbod in mijn stad Gent. Bij mooi weer vind je me in mijn kajak, op het water in en rond Gent. 

Wat is jouw favoriete soort reis?

Een reis met veel ruimte voor improvisatie, ook qua einddatum. 

Kies je een reis naar een Frankrijk vanwege corona?

Eigenlijk gaan we elk jaar binnen Europa op reis. We hebben nog relatief jonge kinderen, een dochter van 8 en een zoon van 9. We voelen er weinig voor om nu met hen verre reizen te maken. Een ideale reis voor ons gezin is een combinatie van natuur en cultuur. Het allerbelangrijkste is dat we samen zijn. Om die dingen te vinden hoef je echt niet ver te gaan. De afgelopen jaren deden we Italië, Duitsland en Spanje aan. 

Als socialist kan ik er echt niet mee leven dat er voetbalmiljonairs zijn die minder bijdragen dan iemand die aan de kassa zit

Wat vond jij een belangrijke verwezenlijking in het afgelopen parlementaire jaar? 

Dat het profvoetbal sinds 1 juli onder de antiwitwaswet valt om komaf te maken met de grijze en zwarte geldstromen rond de profclubs. Daar heb ik een steentje verlegd waar ik trots op ben.

Voetbal is de belangrijkste bijzaak van de wereld, zeggen ze weleens. Er gaat enorm veel geld in om. Na het dossier ‘Propere Handen’ suggereerde de Pro League zelf om onder de antiwitwaswetgeving te vallen. Maar op het moment dat ik mijn voorstel klaar had, voel je die lobby van die voetbalbobo’s die alle zeilen bijzetten om mijn voorstel af te wijzen. ‘Transparantie is een concurrentienadeel’, klonk het. Plots merk ik dan dat sommige parlementsleden met dezelfde argumenten komen. Ongelooflijk, toch? Ik ben echt trots dat ik samen met collega’s tegen die lobby in kon gaan en dat mijn voorstel sinds 1 juli een feit is. 

Laat mij trouwens duidelijk zijn: ik ben niet tegen voetbal. Ik ben een grote supporter van AA Gent. Ik wil wel transparantie. Het moet eerlijk verlopen.

Lees ook: Karin Jiroflée in de spotlight >

Is het probleem nu opgelost?

Er is een eerste, fundamentele stap gezet: er komt meer transparantie in het voetbal. Dat gaat een grote impact hebben, daar ben ik zeker van. De volgende stap is werk maken van de enorme fiscale privileges voor profvoetballers. Onze sociale zekerheid werkt op basis van solidariteit: de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten. In het voetbal is het net andersom: de sterkste schouders krijgen de grootste lusten. De bijdragen voor profvoetballers zijn geplafonneerd op het absolute minimum. Als socialist kan ik er echt niet mee leven dat er voetbalmiljonairs zijn die minder bijdragen dan iemand die aan de kassa zit in een supermarkt. 

Wat is jouw huidige gemoedstoestand?

In verwachtingsvolle spanning uitkijkend naar vakantie.

Wat is volmaakt geluk voor jou?

Je kinderen gezond en onbezorgd zien opgroeien, je omgeven voelen door familie en vrienden en ergens wel weten dat alles goed komt. 

Wat Joost Bonte en Claudie Di Vaio als sociaal werker doen voor mensen die in doffe ellende zitten, vind ik echt heldhaftig

Wat is jouw grootste angst?

Dement worden. Ik hoop dat mijn lichaam het sneller opgeeft dan mijn geest. 

Welke verleiding kan je niet weerstaan?

Oei, dat zijn er meerdere (lacht). Tegen een eclairke zeg ik nooit neen, tegen een spontane afterwork-pint ook niet. 

(De tekst gaat verder onder de foto.)

Welke eigenschap waardeer je het meest in een man?

Humor.

Welke eigenschap waardeer je het meest in een vrouw?

Ook humor.

Wat vind je zo belangrijk aan die eigenschap?

Humor maakt mensen echt mooier, kan pijn verzachten, kan sfeer brengen. Humor vind ik een teken van intelligentie en zelfrelativering. Je laat ook een stukje van jezelf zien: je stelt je kwetsbaar op als je humor gebruikt. 

Welke karaktertrek vind je het meest irritant bij anderen?

Arrogantie.

Plots hoorde ik parlementsleden de argumenten van de voetballobby woord voor woord overnemen. Ongelooflijk, toch?

Je mag één ding aan jezelf veranderen. Wat zou dat zijn?

Ik kan nogal drammerig zijn. Soms zou ik wat empathischer uit de hoek willen komen. Ik ben heel extravert, zeker in de manier waarop ik mijn opinie uit. In de politiek is dat vaak een goede eigenschap. Tegelijk zorgt het ervoor dat ik ook in persoonlijke context in 'political mode' ga. Noem het beroepsmisvorming (lacht). Ik begrijp dat het soms wat intimiderend of confronterend kan zijn. Op zo’n moment zou ik wat vaker de handrem willen optrekken. 

Lees ook: Joris Vandenbroucke hekelt fiscale voordelen voor Belgisch profvoetbal >

Welk levend persoon veracht je?

Donald Trump die er in amper 4 jaar tijd in geslaagd is om de politiek en samenleving in de Verenigde Staten met leugens en haatzaaierij compleet te verzieken met als verbijsterend dieptepunt de gewelddadige bestorming van het Capitool. Die beelden staan op mijn netvlies gebrand. 

Kijk, in de politiek verschil je weleens van mening. Dat mag, dat moet zelfs. Van mijn collega’s in het parlement ga ik er vanuit dat ze het beste voorhebben met de samenleving, elk vanuit zijn eigen ideologie. Donald Trump daarentegen, ik dicht die mens geen enkele goedheid toe. Geen nobel doel, geen goede intentie.

Ik uit mijn opinie heel extravert. Vaak een goede eigenschap in de politiek. Tegelijk zorgt het ervoor dat ik ook in een persoonlijke context in die modus ga

Hoe hij erin geslaagd is om van leugen de standaard te maken, haatzaaierij expliciet en impliciet heeft aangewakkerd, niet in staat is om te aanvaarden dat de Amerikaanse democratie heeft gekozen. Hij blijft leugens en haat spuien tegen mensen die een andere politieke mening hebben – mag het nog? – en blijft de samenleving verdelen. Hallucinant. 

Waarvan heb je het meeste spijt? 

Mijn jongensdroom was piloot worden. Ik ben nog altijd zeer geïntrigeerd door de luchtvaart. Misschien heb ik ooit al eens langs de landingsbaan in Zaventem gestaan en zelfs filmpjes gepost op YouTube onder een valse naam (lacht). Ooit ben ik begonnen aan een opleiding zweefvliegen, ik heb spijt dat ik niet heb doorgezet tot ik dat brevet in handen had. Wie weet begin ik er ooit terug aan. 

Wanneer en waar was je het gelukkigst?

Het is zo moeilijk om er één moment uit te kiezen (denkt na). Het is misschien een cliché, maar het klopt wel: na de geboorte van mijn zoon en dochter werd ik overspoeld door een geluksgevoel dat onvergelijkbaar is. Het waren twee momenten van piekend geluk dat uniek is, dat niet vervaagt. Je houdt dat vast. 

(De tekst gaat verder onder de foto.)

Wat is jouw grootste prestatie?

Mijn grootste prestatie ligt buiten de politiek. Dat ik samen ben met mijn vrouw erin slaag om mijn kinderen gezond en zonder zorgen te laten opgroeien in een gezin vol warmte, waar iedereen bij elkaar terecht kan, vind ik echt een prestatie. Pas op: ik doe dat niet alleen. Mijn vrouw, vrienden en familie, helpen daarbij. En dat is met vallen en opstaan.  Ik zit in Gent ook lokaal in de politiek, ik zie hoe het er in andere gezinnen soms aan toe gaat. Wij hebben natuurlijk nooit moeten vechten voor een bestaansminimum, we hebben alle omstandigheden mee. Ik ben daar heel dankbaar voor. 

Wat is jouw dierbaarste bezit?

Ik heb hier een aantal kunstwerken die ik echt waardeer, waaronder twee tekeningen van mijn grootvader. Ik ga weleens naar galerijen. En hier in Gent is er soms een verkoop van startende kunstenaars. Als een werk me aanspreekt, dan koop ik dat. Weet je, als je iets nieuws koopt, dan kan dat echt een gevoel van voldoening geven. Bij kunstwerken ebt dat gevoel niet weg. Die blijven me elke dag opnieuw raken. Een auto, een huis, zelfs de meeste boeken kun je gewoon vervangen. Kunstwerken niet, ze hebben een enorme immateriële waarde. Ze zijn veel meer dan louter een voorwerp. 

Wie zijn jouw helden?

Het probleem met helden is dat je hen boven andere mensen plaatst. Ik heb veel respect voor een heleboel mensen maar helden… Heb je dat programma ‘Zorgen voor mama’ gezien van Kristel Verbeke? Dat programma heeft echt getoond wat armoede doet met mensen. Awel, wat Joost Bonte en Claudia Di Vaio als sociaal werker doen voor mensen die in doffe ellende zitten, dat vind ik nu eens echt heldhaftig. Op een respectvolle manier, zonder zweem van stigmatisering, en toch op een juiste manier wijzen op de eigen verantwoordelijkheden en hen helpen die te nemen. Het geduld van die mensen en de impact dat dat moet hebben op hun persoonlijk leven… (bevlogen) Wat een wereld van verschil dat zij maken voor die mensen in armoede. Elk uur dat een sociaal werker met hen bezig is, maakt een enorm verschil. Dat je daarvan je beroep maakt is écht heldhaftig. Dat is niet zomaar een beroep. Dat doe je omdat je oprecht in zit met die mensen. Ik vond dat zo confronterend en intrigerend. 

Lees ook: Karin Jiroflée en Vicky Reynaert roepen op: “Zorg voor wereldwijde toegang tot Covid-19-vaccins" >

Ga naar Nieuws Vooruit