LOKAAL: Zelzate Panelgesprek: Solidariteit stopt niet aan de grens

Maandag 11 oktober, een maandag net voor de vierde golf. Meer dan 50 geïnteresseerden tekenden present in het raadszaal van het gemeentehuis, voor wat een boeiende avond werd.

Het panel, bestaande uit niemand minder dan Meryame Kitir, Minister van Ontwikkelingssamenwerking en Grootstedenbeleid, Katrien Neyt en Koen Vanbrabant ( beide ABVV) en Johan Notte (AVF), nam ons mee in de wereld van liefdadigheid, lokale en internationale solidariteit, humanitaire hulp, fair trade, wereldburgerschap en COVAX. Moderator van dienst was niemand minder dan onze eigen burgervader.

Hoewel je een panelgesprek nooit kan reconstrueren op papier, dat omwille van de nuances, tone of voice… willen jou, beste lezer, wel meegeven wat we als Vooruit Zelzate hebben onthouden.

Er heerst nog steeds een grote solidariteit in onze maatschappij! Er is een stille meerderheid aanwezig die zich schaart achter allerhande liefdadigheidsacties, en zich inzet voor lokale en internationale solidariteit. Solidariteit in de vorm van liefdadigheid of (inter)nationale solidariteit kan zich uiten in verschillende vormen, denk aan de Warmste Week, bewust consumeren, al dan niet via de aankoop van fair fashion en het kopen van lokaal gedeelde groenten en fruit.

Desalniettemin, gaf minister Kitir mee, moeten we ook opletten, het kan en mag niet de bedoeling zijn dat de zwaksten in onze maatschappij afhankelijk worden van die liefdadigheid. Betaalbare gezondheidszorg, een eerlijk loon voor eerlijk werk, drinkbaar water, gezonde voeding, een dak boven het hoofd… moeten een inherent onderdeel blijven vormen ons en andere staatsbestellen. Overheden moeten als goede huisvaders waken over eerder en toekomstig verworven basisrechten, gestoeld op (internationale) solidariteit.

Wanneer het thema internationale solidariteit werd aangeraakt, werd het al snel duidelijk dat hier een cruciale rol is weggelegd voor de vakbonden. Het ABVV is absoluut één van de toonaangevende partijen wanneer het gaat over internationale solidariteit voor en met werknemers, eender waar op deze planeet. Denk aan de “Fair Fashion”-strijd, waar zij ijveren(den) voor “schone” kleren, gemaakt aan een eerlijk loon, in menswaardige omstandigheden.

Hiermee werd dan ook direct het bruggetje gelegd naar fair trade. Waarbij het al lang niet meer de welgekende koffie of chocolade gaat. Fair trade dat zijn ook eerlijke juwelen, ecologische en diervriendelijke producten, dat zijn de eitjes en aardappelen die je bij de boer om de hoek gaat halen…Tijdens het panelgesprek werd stilgestaan bij wat het verschil is tussen humanitaire hulp en ontwikkelingshulp. Humanitaire  hulp wordt geboden net nadat een ramp plaatsvond, deze hulp moet de eerste noden en behoeften van de slachtoffers aanpakken, denk aan de eerste hulp die werd geboden aan de slachtoffers van de watersnood in ons land. Ontwikkelingshulp is hulp die een perspectief op lange termijn moet bieden. Een hulp die je de mogelijkheid biedt om in dialoog te gaan met de hulpontvangende staat, hulp waar voorwaarden aan kunnen worden gekoppeld. De minister erkende echter dat het verhaal over ontwikkelingssamenwerking geen zwart-wit-verhaal is, en dat ontwikkelingshulp niet altijd even goed terechtkomt, dat omdat je vaak moet samenwerken met overheden die niet per se uitblinken in politieke stabiliteit en transparantie. Desondanks mogen deze verhalen ons niet afschrikken om solidair te blijven en ontwikkelingshulp blijvend aan te bieden. Een ontwikkelingshulp die Idealiter mensen “empowered” en hen helpt met vooruitgaan in het leven.

Het COVAX-verhaal is er dan weer één dat, door minister Kitir, erkend werd als een liefdadigheid, maar waarbij momenteel heel hard wordt ingezet (mede met de steun van de EU) op de productie van covidvaccins in o.a. Senegal. M.a.w. een mooi voorbeeld van hoe liefdadigheid kan uitmonden in het sterker maken van de lokale economie in de periferie. 

Maar wat het de allerbelangrijkste boodschap was, is hoe jij en ik wereldburgers kunnen zijn, zonder dat we ons leven ondersteboven moeten keren. Sta bewust stil bij die ene jeans die je koopt, blijf ijveren voor een eerlijke samenleving, dehumaniseer zij in nood nooit, wat hen vandaag overkomt kan jou morgen overkomen, niet in het leven is zwart-wit.