Week van de Zorg: merci aan alle helden

De gezondheidszorg zwaar onder druk

18 maart 2020, het hele land is in lockdown. Niemand die op dat moment weet hoelang we deze maatregelen moeten aanhouden en niemand die beseft welke moeilijke periode we tegemoet gaan. De opeenvolgende dagen en weken breekt corona uit in verschillende woonzorgcentra. Ondertussen lijken ook de ziekenhuizen niet voorbereid op een gevecht met covid. Al snel wordt pijnlijk duidelijk welke invloed de besparingspolitiek van de vorige regering heeft op de strijd tegen het coronavirus.

De regeringsonderhandelingen die op dat moment bezig waren, moesten meer dan één moeilijke knoop doorhakken. Daar kwam ook nog eens een nieuwe gezondheidscrisis bij. Wie het land de komende jaren ook zou besturen, het was zeker dat gezondheidszorg een absolute prioriteit moest worden.

De noodregering die werd aangesteld om de crisis te bestrijden, maakte ondertussen bekend dat er premies werden uitgedeeld voor zorgkundigen, verpleegkundigen en dokters die vielen onder het Federaal stelsel. Het initiatief kwam van de linkse partijen en bestond uit een aanmoedigingspremie en een kleine blijk van waardering voor het harde werk dat zorgwerkers hadden verzet. In het Vlaams parlement legden ze dezelfde aanmoedigingspremies voor. Helaas zonder succes.

Solidariteit is je deel doen en je deel krijgen

Voor de man en vrouw in de straat was het onmogelijk om te begrijpen dat mensen die dezelfde job uitvoeren en voor dezelfde problemen staan, niet gelijk werden behandeld. solidariteit is je deel doen en je deel krijgen. De mensen in de zorgsector hadden hun deel al gedaan. Nu was het de beurt aan de overheid om ervoor te zorgen dat ze hun deel kregen.

In september verscheen er witte rook. Eindelijk een regering, met een socialistische minister van volksgezondheid aan het roer. Het regeerakkoord kondigden de broodnodige investeringen aan. Meer mensen aan de bedden, betere werkomstandigheden en een beter loon.

Elke dag, dag van de zorg

Niet alleen de reguliere gezondheidszorg kon rekenen op een financiële injectie. Ook de mentale gezondheidszorg die jarenlang stiefmoederlijk werd behandeld, kreeg extra investeringen. Op dit moment moeten zowel jongeren als ouderen veel sneller de juiste, gratis psychologische hulp vinden. Dit is een eerste stap om iedereen die nood heeft aan mentale zorg, die ook te garanderen. Want ook voor de crisis waren de wachtrijen immens. Hoe meer mensen de juiste hulp vinden, hoe minder groot het taboe rond het onderwerp wordt. 

Kortom, een week om de zorg te vieren is niet genoeg. Maak er maar het jaar van de zorg van.