"Vooruit voert de sociale strijd ìn de regering" -
1 mei-speech Conner Rousseau

Goeienavond vrienden,
welkom allemaal
op de vooravond van deze eerste mei.
De dag van wie werkt,
van wie zorgt,
van wie vooruit wil.

Ik ben blij dat we hier allemaal samen zijn.
Hier, op de Kunstberg.
In het hart van Brussel,
en ook het kloppende hart
van de werkende mens.

Al jaar en dag stappen hier elke morgen
tienduizenden mensen van de trein.
Op weg naar hun werk.
Soms met veel goesting,
soms met weinig goesting.
Ze doen dat
om voor hun kinderen te zorgen,
om hun gezin te onderhouden,
om wat vooruit te kunnen in’t leven.

Al jaar en dag is het ook hier - wat verderop in Brussel -
dat belangrijke beslissingen worden genomen.
Over de toekomst van diezelfde mensen.

Er is dus geen betere plaats
om aan de vooravond van 1 mei
te spreken
over hoe we
al die gewone mensen
kunnen helpen en beschermen.

Onze sociale strijd voor al die mensen
die elke ochtend vroeg opstaan
is al jaar en dag
een gezamenlijke strijd.
Op 1 mei vieren we die strijd samen.
Met de mutualiteit
en met de vakbond.

En dat zal altijd zo blijven.
Ook al brengt dat vandaag
ook in onze familie
wat discussie mee.

Maar voor al diegenen die daaraan twijfelen
of daar twijfel willen over zaaien:
wij blijven één familie,
en we blijven samen vechten voor dezelfde doelstellingen.
Gewone mensen, werkende mensen beschermen.
Ervoor zorgen dat iedereen wat vooruit kan in het leven.

Binnen onze socialistische familie
voert iedereen die sociale strijd
op zijn eigen manier.
Sommigen doen dat in de fabriek.
Anderen doen dat op straat.

En wij - met Vooruit - doen dat in de regering.
Want dat is de plaats waar wij,
in moeilijke tijden,
het meeste gewicht in de schaal werpen,
het meeste impact hebben.
Dat is de plaats waar wij écht het verschil maken.
Voor uw koopkracht,
voor uw zorg,
en voor de toekomst van onze welvaartsstaat. 

En is dat gemakkelijk?
Nee.

We hadden het onszelf
zo véél gemakkelijker kunnen maken.

We hadden - zoals anderen -
in deze moeilijke tijden simpel kunnen zeggen:
“Doe maar, los de problemen maar op, trek uw plan,
wij doen niet mee
en we zullen vanaf de zijlijn wel commentaar geven.”

We hadden elke dag schande kunnen roepen,
elke hervorming afkraken,
en de beste oneliners posten op Facebook.

Ja, dat was de makkelijke weg geweest.

En voor alle duidelijkheid:
ik begrijp de bezorgdheden van mensen, ik begrijp ze,
maar wat had ik hier nu dan moeten vertellen?
Sorry, we hebben de index niet gered.
Sorry, er wordt niet geïnvesteerd in de zorg.
Sorry, de superrijken betalen niets.

Ja, dan had ik eigenlijk nu moeten zeggen:
Sorry, maar we hebben niemand kunnen helpen
en we laten iedereen in de steek.

Als jonge gast ben ik wel in de politiek gestapt
om impact te hebben.
Om écht het verschil te maken voor mensen.

Om diezelfde reden doet Vooruit aan politiek.
Om diezelfde reden is Vooruit in 2 regeringen gestapt.

Daarom kan ik hier vandaag
iedereen recht in de ogen kijken.
En kan ik iedereen hier nu zeggen
dat Vooruit de juiste keuze
hebben gemaakt.
Want als de wereld in brand staat, dan blussen wij.
Als het moeilijk wordt, dan lopen wij niet weg.
Dan nemen wij onze verantwoordelijkheid.
Socialisten hebben toch altijd
tegen de stroom in moeten vechten.
Dat is vandaag in heel de wereld zo
en ook in België zo.

En in de goeie traditie van 1 mei
zullen we die sociale strijd blijven voeren,
en zullen we blijven knokken,
knokken tot we erbij neervallen. 

Die sociale strijd voert Vooruit elke dag in de regering.
En mét resultaat. Eerst en vooral om in moeilijke tijden
de koopkracht van mensen te beschermen.

Daarom hebben we de index gered.
Want als de prijzen omhoog gaan,
moet ook uw inkomen omhoog.

En we doen nog meer voor uw koopkracht.
Lasten op arbeid omlaag,
nettolonen omhoog.
Hogere minimumlonen.
Tot twee keer toe.
Omdat wie werkt,
veel beter beloond moet worden. 

Een automatische index,
hogere nettolonen,
hogere minimumlonen.
Wie doet dat in deze moeilijke tijden?
Welk land in Europa,
welk land in de wereld doet dat?
‘t Is een vraag, hé?
België doet dat. 

En waarom?
Heel simpel: omdat Vooruit mee in de regering zit. 

En vrienden,
die sociale strijd van de laatste 100 jaar
die we samen hebben gevoerd,
heeft iets moois opgeleverd.
Iets fantastisch zelfs: onze welvaartsstaat.

Na de Tweede Wereldoorlog moesten mensen dit land heropbouwen.
Ze hadden alles verloren, maar wat deden ze?
Ze werkten allemaal samen.
Voor een groter doel.

Ja, wij - socialisten - hebben toen samen de sociale zekerheid gebouwd.

Een systeem waarin we samen zeggen:
iedereen draagt zijn steentje bij,
groot of klein,
dat maakt niet uit
en als we dat allemaal samen doen,
kunnen we elkaar veel meer helpen,
dan kunnen we samen veel meer bereiken. 

En weet je wat? Dat werkte.
Het verkleinde de ongelijkheid
en het verbeterde vele levens.
Ook het mijne.

Ik ben opgegroeid bij mijn grootouders.
Mijn opa was een hardwerkende schilder in de bouw.
Tot hij plots een bloedklonter kreeg
en zijn been verloor.
Dankzij goeie en betaalbare zorg,
bleef hij in leven.
Dankzij solidariteit
kreeg hij een inkomen.
En dankzij de sociale zekerheid
kreeg hij later een goed pensioen.

Het maakt die sociale zekerheid voor mij heel tastbaar.
Want zonder had ik mijn opa nooit gekend.

Dankzij die welvaartsstaat
kon mijn opa zijn eigen huis kopen,
mijn moeder laten studeren,
en voor zijn kleinkinderen zorgen.

Ja, mijn opa en heel zijn generatie
bouwden iets op.
En daar plukken ook wij vandaag
nog altijd de vruchten van.

En daarom is het nu onze opdracht
om die welvaartsstaat te beschermen
tegen aanvallen van rechtse partijen.
Onze opdracht
om die welvaartsstaat te beschermen
voor de generatie vandaag.
En onze opdracht
om die welvaartsstaat te beschermen
voor de generaties van morgen.
En dat kan alleen
in de regering.  

Het is dankzij die sociale strijd
dat mijn opa niet alleen kon overleven,
maar ook langer leven.

Vandaag leven steeds meer mensen
steeds langer.
Het is misschien wel
de mooiste verwezenlijking van onze welvaartsstaat:
de vergrijzing.

Maar die vergrijzing brengt ook uitdagingen met zich mee.
Voor onze sociale zekerheid.
Voor onze pensioenen.
Voor onze zorg.

Iedereen weet wel dat er iets moet veranderen.
Iedereen weet dat als we onze welvaartsstaat
willen beschermen, ons land gezond moeten maken
en moéten hervormen.

Dat is wat wij in deze regering doen.
Dit land op orde zetten en de toekomst beschermen. 

Het is onze strijd in de regering
om dat te doen op een sociale manier.
Om ervoor te zorgen dat die inspanningen
eerlijk verdeeld zijn.

En iedereen zal zijn deel moeten doen,
ook de superrijken.
Want wie elke dag gaat werken,
die geeft al een serieus stuk af van zijn loon.
Dan is het toch maar eerlijk 
dat wie miljoenen verdient op aandelen,
ook moet bijdragen.

Dat is historisch.
Daar heeft Vooruit voor gestreden.
Daar zal Vooruit voor zorgen.
In die regering. 

Als de vergrijzing ervoor zorgt
dat steeds meer mensen langer leven,
betekent dat ook
steeds meer mensen
langer met pensioen zijn.

En oké,
laat ons eerlijk zijn:
pensioenen hervormen
da’s nooit tof, da’s nooit gemakkelijk.
Maar als we ervoor willen zorgen
dat we al die pensioenen
kunnen blijven betalen,
en ervoor zorgen
dat ook uw kinderen en kleinkinderen later
een goed pensioen hebben,
dan is die hervorming nu
gewoon nodig.

Maar als we die pensioenen hervormen, 
moet die hervorming voor iedereen gebeuren.
En dan moet de politiek beginnen
met zélf het goede voorbeeld te geven. 

Dan moet die hervorming ook eerlijk gebeuren,
zodat wie op zijn 18e begint te werken,
op zijn 60e kan stoppen.

En dan moeten die hervorming ook op een sociale manier gebeuren,
door alle pensioenen te blijven indexeren.

Dat gaat niet als je aan de zijlijn staat, hé.
Dat gaat alleen als je verantwoordelijkheid neemt.
Dat gaat alleen als je aan de knoppen zit.
Dat gaat alleen als je in de regering zit. 

Vrienden,
Als steeds meer mensen steeds langer leven,
betekent dat ook dat steeds mensen
zorg nodig hebben. 

En de werkdruk in de zorg is al
gigantisch hoog.

En doe nu allemaal eens jullie handen omhoog?
Ja, waar zijn die handjes, zou Regi zeggen.
Maar mijn vraag is wel héél serieus.

Zie je het jezelf doen met die handen?
Elke dag opnieuw
levens redden, baby’s verzorgen,
oude mensen wast of naar het toilet helpt?
Je moet het maar doen, hé. Elke dag.
Ik zou het niet kunnen.

Vorige week week
heb ik het weer
met mijn eigen ogen gezien.
Mijn oma was thuis gevallen,
dat arm schaap heeft haar nek gebroken.
In 10 minuten stond de ambulance er.
En in het ziekenhuis krijgt ze
de allerbeste zorg.

Toen ik op bezoek ging,
vroeg ik aan de verpleegkundigen:
‘Hoe gaat het met jullie?’
En ze zeiden:
"We werken hard, onze job is lastig,
maar we krijgen zoveel liefde en vriendschap terug."
Ja, voor een job in de zorg
moet je écht gemaakt zijn.

Meer dan ooit wil ik deze 1 mei -
- dag van de Arbeid -
daarom opdragen
aan iedereen die werkt in de zorg.
Omdat zij er altijd zijn
als we zorg nodig hebben.

Vooruit weet als geen ander
dat je met applaus alleen geen facturen betaalt,
dat met applaus alleen de werkdruk niet daalt,
dat je met applaus alleen de problemen niet oplost. 

We hebben al veel gedaan,
maar er is nog zo veel te doen.

Als ons zorgpersoneel dag en nacht klaarstaat voor ons,
dan zal Vooruit dag en nacht klaar staan voor hen. 

De komende jaren zullen we blijven strijden voor ons zorgpersoneel.
zullen we blijven investeren in ons zorgpersoneel.
Voor minder werkdruk,
minder regeltjes,
en meer handen in de zorg.

Ja, Vooruit is de partij van de zorg.
Dat is gewoon
wie wij zijn. 

Vrienden,
1 mei is ook een dag
van internationale solidariteit. 

Daarom wil ik het met jullie ook even hebben
over wat er in de wereld gebeurt.
Een wereld die in brand staat
en zoveel onschuldige slachtoffers maakt.
Zo veel oorlogen op zo veel plaatsen.

In Gaza wordt een heel volk uitgehongerd en uitgemoord.
In Oekraïne is nu al meer dan 3 jaar
een verschrikkelijke oorlog aan de gang.

En wie is daar de dupe van?
Altijd onschuldige mensen. Altijd.

Met zijn militaire oorlog bedreigt Poetin ook onze veiligheid.
Met zijn handelsoorlog bedreigt Trump ook onze welvaart.

Op zo’n moment laat je dit land niet achter in chaos.
Op zo’n moment neemt Vooruit haar verantwoordelijkheid,
om de welvaart en de veiligheid
van mensen hier te beschermen.

En we zijn allemaal voor vrede,
en daar moeten we hard voor blijven werken.

Maar iedereen weet dat je Poetin niet tegenhoudt
met een boeket bloemen, hé.
Iedereen weer dat wij als klein landje alleen
niets kunnen beginnen tegen Rusland.
En dus moeten we samenwerken.
Met Europa en met de NAVO.
En iedereen weet ook dat als je lid bent van een club,
dat je je lidgeld moet betalen.

Maar veiligheid gaat over zoveel meer
dan wapens en tanks kopen.
We hebben geen nood aan Robocops,
we hebben geen nood aan opbod,
neen,
we hebben nood aan investeringen
die onze veiligheid écht beschermen
en écht versterken.

Ook daarom nemen we onze verantwoordelijkheid.
Ook daarom zit Vooruit in die regering.

Ja, terwijl anderen aan de zijlijn roepen,
nemen wij onze verantwoordelijkheid
en strijden wij elke dag
om écht het verschil te maken voor gewone mensen.
Tot we erbij neervallen.
In alle regeringen.

En daarom ben ik ook zo
trots op al onze ministers.
Van Frank tot Rob,
van Melissa tot Caroline en Ans.
Trots op iedereen in onze partij. 
Trots omdat zij wél hun verantwoordelijkheid nemen
en in tijden als vandaag beleid te voeren.

En als we het dan toch over beleid hebben
wil ik nog het volgende zeggen:
gisteren heeft Vooruit nog eens aangetoond
hoe je dat doet, écht het verschil maken met beleid.

Al heel ons leven strijden we tegen kinderarmoede.
En gisteren haalden we na een lange strijd
die gezonde maaltijden op school binnen.

Want we kunnen niet zien dat kinderen honger hebben.
Wiens verantwoordelijkheid dat ook is, kinderen mogen nooit de dupe zijn.
En laat ze maar komen met al hun excuses en al hun kritieken.
Elk kind dat we kunnen helpen met een gezonde maaltijd
is de strijd waard. 

Het toont aan hoe Vooruit in het beleid
écht het verschil maakt.

En met 14% van de stemmen,
gaan we niet 100% van de problemen oplossen.
Maar in moeilijke tijden
maakt Vooruit weldegelijk het verschil.

Door dit land weer op orde te zetten
en de inspanningen eerlijk te verdelen.
Om de koopkracht en de zorg van mensen te beschermen.
Om onze toekomst te beschermen.

Vrienden,
Lang leve 1 mei!
Lang leve het socialisme!
Lang leve Vooruit!
En vergeet nooit:
rood is troef!

Ga naar Laatste nieuws