LOKAAL: Rudy’s liefdesbrief: ‘Samen zorgen voor kleine gelukjes’

Samen zorgen voor kleine gelukjes

Eind vorig jaar, op 5 december, is mijn moeder 85 jaar geworden. Naar goede gewoonte heb ik gekookt voor haar verjaardag. Ik heb haar verwend met haar lievelingsgerechten, met als kers op de (spreekwoordelijke) taart: een Dame Blanche met warme chocoladesaus. Net zoals zij mij, lang geleden, al die jaren heeft verwend. Het was een prachtige middag, we hebben genoten.

Het zijn dat soort kleine gelukjes die er voor zorgen dat ik niet cynisch word, ondanks corona, de oorlog in Oekraïne en stijgende energieprijzen. De lach van mijn moeder, een bundel zonlicht in de Bourgoyen, een goal van de Buffaloos, de onbetaalbare vreugde in het hart van een kleine jongen in de speeltuin: ze geven mij de kracht om door te gaan. In het volle besef dat ik eigenlijk niks te klagen heb. Ik heb een fijne jeugd gehad. Ik mocht studeren en kon mooi carrière maken - niet als doel op zich, altijd om mensen nog beter te kunnen helpen. Mijn ouders leven allebei nog, ik heb al 40 jaar de liefste vrouw, we delen een gezonde zoon.

Ik ben een gelukzak. Ook dát in het volle besef dat er veel mensen zijn die minder geluk hebben. Mensen die in armoede zijn opgegroeid en niét de kans hebben gehad om een diploma te behalen. Mensen die plots gezondheidsproblemen krijgen en ‘niet meer mee kunnen’. Mensen met een bescheiden loon die karig maar gelukkig leven tot een torenhoge energiefactuur daar plots een einde aan maakt. Vooral voor dié mensen ben ik jaren geleden (op 1 april 1989, het lijkt een eeuwigheid) in de politiek gegaan. Om een verschil te maken in onze samenleving, samen met vele anderen. Om mee te kunnen zorgen voor de kleine gelukjes van dié mensen. Daar doe ik het voor.

Daarom ben ik ook blij dat de Stad Gent, ondanks alles, een sociale lokale overheid blijft. Ingehouden blij, want besparen (of extra inkomsten moeten zoeken) is nooit gemakkelijk. Maar ondanks alles maakten we de bewuste keuze om niét te raken aan kinderopvang. Niét te raken aan onderwijs. En vooral ook: niét te raken aan onze hulp voor kwetsbare Gentenaars.

Die overwinning van de solidariteit doet deugd, met dank aan mijn collega’s in ons college van burgemeester en schepenen. We gaan door, met een groot hart, gezond verstand en vereende krachten. Om samen voor zoveel mogelijk kleine gelukjes te helpen zorgen, voor zoveel mogelijk Gentenaars.

Rudy