LOKAAL: EDITO: Wij kunnen beter. Wij willen Vooruit!

Kunnen we misschien (iets) overeenkomen ? In de strijd tegen de vervuiling van het discours, de polarisering en radicalisering, extreemrechts, het botte geweld…? Ja, dat kunnen wij. En het is nodig.

We zitten namelijk op een gevaarlijk hellend vlak, in het groot en in het klein. Een beroepsmilitair wil het hele regime een lesje leren, op sociale media zijn scheldtirades en doodsbedreigingen legio. Bekende mensen en politici zijn vaak het doelwit, maar ook fantastische, gewone mensen, die zich onverdroten en vrijwillig inzetten, bijvoorbeeld in de test- en vaccinatiecentra.

De psychotherapeut en spoedarts Alain Mahjoub - recent te gast in onze webinar over psychisch welbevinden tijdens en post corona - citeert in zijn zeer lezenswaardige boek ‘Jij bent, dus ik ben’ de West-Romeinse keizer Augustinus, die zei : hoop heeft twee mooie dochters : woede en moed. Woede om hoe de dingen nu gaan en moed om de dingen beter te maken. In de huidige onzekerheid schuilt dus ook hoop, betoogt de auteur. Onze partij Vooruit heeft ook die moed, en stelde in de Kamer, bij monde van Melissa Depraetere, voor om extremistische groeperingen die oproepen tot haat en geweld te verbieden.

In een klimaat waarin bedreigingen de nieuwe manier van communiceren zijn geworden (Marc Van Ranst, in Het Laatste Nieuws), is dat zonder meer noodzakelijk, als we willen vermijden dat polarisering, stigmatisering en geweld, verbaal en fysiek, leiden tot een bestel dat dreigt af te glijden naar een monster dat we kennen uit de donkerste decennia van de vorige eeuw. Ook toen werden zondebokken gezocht en gevonden, gedemoniseerd, gedehumaniseerd, en uiteindelijk massaal vermoord en uitgeroeid, als waren ze ongedierte.

We mogen onze democratie niet overlaten aan extremisten, uit welke hoek die ook komen. Verontwaardiging is nodig, actie evenzeer. Woede en moed.

Filosoof en ethicus Ignaas Devisch zegt op Facebook (ja, sociale media kunnen ook waardevol zijn): “Ook al maakt het op mij geen enkele indruk, het gescheld, geroep en getier helpt ons geen moer vooruit. Daarom protesteer ik er tegen. De mogelijkheden zijn er. Iedereen kan spreken, er zijn honderden kanalen en kritiek is altijd mogelijk, overal en altijd. Er zijn andere tijden geweest. En er zijn andere landen waar je vooral niet mag zeggen wat je denkt. Hier kan dat gelukkig wel en dat moeten we zo houden. Luisteren kan altijd beter, maar het moet van twee kanten komen. Bij deze mijn eenvoudige oproep aan iedereen: verschil op een fatsoenlijke manier van mening met elkaar. Ik ben er zeker van, we kunnen beter.”

Veel sterker kan ik het niet zeggen.

De grote socialist en antifascist Camille Huysmans - die dezer dagen wordt herdacht - wist het al en verkondigde: ‘Wie zijn geestdrift behoudt, wordt wellicht ouder van jaren, maar nooit oud…’

Ik wens iedereen een deugddoende zomer vol waardevolle ontmoetingen, en heerlijk diepgaande gesprekken met milde mensen. Die samen Vooruit willen.

Fijne lectuur!

- Tatjana Scheck