Wie is Caroline?
Melissa (30 jaar) staat met haar voeten stevig in het politieke landschap. Ze strijdt als fractieleider tegen stilstand en tegen de machtige lobby’s zoals de gokindustrie en de schuldindustrie. Tegelijk komt ze op voor wat mensen écht nodig hebben: hogere lonen, meer koopkracht en lagere facturen. Binnenkort trekt Melissa rond door heel West-Vlaanderen om in gesprek te gaan met jong en oud. Voor wie niet kan wachten en haar nu beter wil leren kennen, vuren we onze vragen vandaag al af.
Heb je al eens een blunder begaan?
Ja, zeker in de politiek. Ik ben niet opgegroeid met politiek en ken vaak de ‘gebruiken’ niet helemaal. Zo werd ik vorig jaar uitgenodigd om, in naam van de Kamer, een bloemenkrans neer te leggen op het Amerikaans kerkhof in Waregem. Snel even langsgaan in mijn jeans en sneakers, dacht ik. Toen ik als eregast in een erehaag van militairen terechtkwam, had ik door dat ik het event compleet verkeerd had ingeschat. Volgende keer beter voorbereiden!
Wie zou jij graag eens ontmoeten?
Prins Harry. Ik bekeek zijn documentaire op Netflix en hij zorgde voor een heeeeel pak drama. Ik zou hem dus willen vragen wat daar nu écht van aan is :).
Hoe zouden jouw vrienden je omschrijven?
Mijn vrienden zeggen me vooral dat ze het heel raar vinden om mij op tv zo serieus te zien en dat nu wel het laatste was wat ze hadden verwacht. Hun beschrijving ziet er dus nogal anders uit, eerder niet-serieus en altijd in voor een feestje.
Wat staat er nog op jouw bucketlist?
Een rondreis door Zuid-Amerika. Koffie drinken in Colombia, de Machu Picchu bezoeken in Peru, rondslenteren in Argentinië: moet heerlijk zijn.
Voor welk boek of tv-programma maak jij graag tijd?
Ik kijk weinig tv, maar Netflix wel graag. Liefst misdaad mini-series. Maar ook ‘tienerseries’ zoals Ginny&Georgia :D
Je vindt het heel belangrijk om veel aanwezig te zijn
op het terrein, waarom doe je dat?
Ik vind dat belangrijk. Vele andere politici komen hun bureau in Brussel amper buiten, maar in boeken leer je niet wat leeft op straat. Dat weet je alleen door zelf veel mensen te zien en te spreken.
Wat moet de politiek beter doen voor West-Vlaanderen?
West-Vlamingen staan bekend als harde werkers. Er is ook amper werkloosheid in onze provincie. Ik vind dat West-Vlamingen daar niet genoeg voor terugkrijgen. Investeringen in wegenwerken lopen soms decennia achter, je kan amper een bus vinden, simpele dienstverlening zoals bankkantoren en -automaten worden afgebouwd. Het beleid mag er niet alleen zijn voor grote steden.
Je bent al 2 jaar fractieleider. Hoe kijk je terug op die periode?
Ik werd fractieleider in volle COVID-periode, waardoor het een woelige start was. Mijn fractie is echt een superfijne ploeg, maar omdat we moesten thuiswerken was het ook wel eenzaam. Soms zat ik in mijn eentje in het parlement. Nu ik erop terugkijk was het wel een goede manier om mijn eigen weg te zoeken. Intussen draait alles weer normaal en dankzij de goede samenwerking met onze ministers Frank en Caroline krijg ik de kans om in sneltempo bij te leren en mee het verschil te maken.
Wat is het moeilijkste aan fractieleider zijn?
Tijd vrijmaken. Er is veel minder tijd dan vroeger en daardoor mis je momenten met vrienden en familie. Dat is soms moeilijk, al zorgt het ervoor dat alle vrije momenten die er zijn veel beter worden benut en ik daar meer van geniet.
Dankzij de goede samenwerking met onze ministers Frank en Caroline krijg ik de kans om in sneltempo bij te leren en mee het verschil te maken.
Wat is het mooiste moment dat je al hebt meegemaakt?
Ik ben in de politiek gestapt om het verschil te maken voor mensen. Of het nu gaat over het beter beschermen van mensen tegen hoogoplopende facturen, mensen met een gokverslaving of mensen die bij problemen niet bij hun verzekering terechtkunnen. Telkens weer gaat het over mensen die met hun problemen machteloos staan tegenover grote spelers. De stemming van een wetsvoorstel waar je hard aan hebt gewerkt is dan altijd een speciaal moment.
Als je niet in de politiek was gegaan, welk beroep had je dan willen doen?
Ik ben een doe-het-zelver en heb een paar jaar graag in een koffiehuis gewerkt: een job in renovaties of de horeca dus! Sowieso iets compleet anders. Ik zie mezelf ook nog veel dingen doen na de politiek. Het voorbije anderhalf jaar bezocht ik heel wat bedrijven in West-Vlaanderen en ik word enthousiast van wat mensen daar doen.
Wie is jouw grootste inspiratiebron?
Jacinda Ardern, Alexandria Ocasio-Cortez, Sanna Marin: allemaal jonge socialisten die uit een heel gewoon gezin komen, net als ik. Het is moeilijker om je weg te vinden dan wanneer je in een politiek gezin wordt geboren. Toch heeft elk van hen een verschil gemaakt én tonen ze dat je op een andere manier aan politiek kan doen: toegankelijk en empatisch.
Waar kan jij je aan ergeren in de politiek?
De traagheid van de politiek en de ‘been there, done that’-mentaliteit van mensen die al jarenlang meedraaien. Niet bij iedereen, kijk naar Frank, hij is na jaren nog hypergemotiveerd. Maar sommigen zeggen op elk idee: “Hebben we al eens geprobeerd, is niet gelukt”. Als je geen goesting meer hebt, stop er dan mee.
Waar ben je de komende periode nog mee bezig?
Koopkracht. De voorbije maanden werkten we hard aan het verlagen van facturen: de btw-verlaging op de energiefactuur bijvoorbeeld. Maar koopkracht versterken gaat niet alleen over het verlagen van facturen, ook de inkomens moeten omhoog. We lieten het minimumpensioen en minimumloon al stijgen. De komende maanden moeten we, via een fiscale hervorming, werken nog beter laten lonen. Het verschil tussen werken en niet-werken moet groter. We betalen ons blauw aan belastingen op arbeid, wie werkt moet netto meer overhouden.
In boeken leer je niet wat leeft op straat. Dat weet je alleen door zelf veel mensen te zien en te spreken.