Nieuws

Jos: “1 mei is dé dag van de socialisten. Dat blijft voor altijd een rode feestdag”

Ronny Wolfcarius

Thursday 28

April 2022 16:00

Jos is 75 jaar en woont heel zijn leven in Antwerpen. Als klein ventje van 7 liep hij samen met zijn ouders al in de 1 mei stoet. Jos: “1 mei is onze feestdag, het is dé dag van de socialisten. Dat moet voor altijd een rode feestdag blijven. Op 1 mei strijden wij voor de gewone man.”

Jos, hoelang vier jij al 1 mei?

Ik ben geboren en getogen in Antwerpen en ik werk al sinds mijn 14 jaar. Toen ik 16 jaar was, begon ik als vakbondsafgevaardigde. Dat heb ik 34 jaar gedaan. 1 mei, Feest van de Arbeid, is voor mij dus enorm belangrijk. 

Vanaf mijn 7 jaar wandel ik al mee in de 1 mei stoet in Antwerpen. Eerst met de turnkring, de IVOLO, in Hoboken. De laatste jaren wandel ik niet meer mee in de stoet van 1 mei, want ik doe vrijwilligerswerk op de Grote Markt. Ik tap daar pintjes in een kraampje. 

LEES OOK Conner: "Met socialisten in de regering zullen de lonen altijd meestijgen met de facturen" > 

Wat betekent 1 mei voor jou?

1 mei betekent enorm veel voor mij. 1 mei is onze dag, het is dé dag van de socialisten. Andere partijen proberen die feestdag te kapen. Dat stoort mij enorm. 

Iedereen probeert mee te profiteren van onze feestdag. Zelfs extreme partijen lopen mee in onze optocht op 1 mei. Soms liepen ze zelfs in het midden van onze optocht. Daar krijg ik echt iets van. Gelukkig doen ze dat nu niet meer. 

1 mei betekent enorm veel voor mij. Het is onze dag, het is dé dag van de socialisten. 

Als je kijkt naar de geschiedenis van 1 mei, dat is altijd van de arbeiders en van de socialisten geweest. Dat begon met Achiel Van Acker, dé vader van de sociale zekerheid. 1 mei is altijd een rode feestdag geweest en dat moet altijd zo blijven. 

(Het interview gaat verder onder de Facebookpost.)

Hoe werd 1 mei vroeger gevierd? 

1 mei wordt altijd al gevierd met een enorme optocht in de stad. Vroeger als klein ventje leek er echt geen einde te komen aan die stoet. In Antwerpen start die aan aan het Museum voor Schone Kunsten, langs de hele boulevard en Sint-Andries, tot aan de Grote Markt. 

We ging altijd met de hele familie naar de stoet kijken, met een man of 20. Ik herinner mij dat nog goed: iedereen was toen in het rood gekleed. Na de stoet gingen de volwassenen dan pinten pakken, die traditie heb ik voortgezet (lacht). 

Wanneer de stoet gedaan was, verspreidde iedereen zich in de stad. Dat was magnifiek: de straten kleurden helemaal rood. De dokwerkers waren ook altijd goed vertegenwoordigd. Zij waren toen hét symbool van 1 mei. Allemaal mensen uit de arbeidersklasse. Dat was echt hun dag om op straat te komen. 

Wanneer de stoet gedaan was, verspreidde iedereen zich in de stad. Dat was magnifiek: de straten kleurden helemaal rood. 

De avond voor 1 mei vierden we ook altijd in de Ommeganckstraat, aan het Antwerps ABVV-kantoor. Dat waren altijd zware avonden (lacht). 

Hoe wordt 1 mei vandaag gevierd? 

De optocht is er nog altijd. Er staan nu kraampjes op de Grote Markt en er zijn ook optredens. Het is allemaal iets commerciëler geworden. Het verloopt nu meer via de media en via Facebook, dat komt natuurlijk ook door corona. Vroeger liepen meer mensen mee in de stoet. 

Vroeger namen veel jongeren “den boerentram” naar Antwerpen. Heel de tram zat vol met jonge mensen. Ik hoop echt dat de optocht terug een boost krijgt. Pas op, ik vind het nog altijd goed hoor. De Antwerpse ploeg doet het zeer goed. Ik blijf elk jaar gaan, tot in mijn graf (lacht). 

Je haalde het al even aan: de coronacrisis. Eindelijk kunnen we 1 mei terug samen vieren. Waar kijk je zelf het meeste naar uit? 

Ik kijk er écht naar uit om met iedereen terug samen te vieren. Sommige mensen zie je maar 1 keer per jaar, op 1 mei. Die contacten, tussen “pot en pint” een babbeltje doen en van gedachten wisselen: dat is heel belangrijk. En natuurlijk kijk ik uit naar de optocht. 

Wat heeft socialisme voor jou betekend in je leven?

Heel veel. Ik heb echt chance gehad in mijn leven. Ik ben maar 1 keer zonder werk gevallen. Dankzij de socialisten kon ik terugvallen op sociale zekerheid. Ik heb toen gelukkig snel ander werk gevonden. Ik ken andere mensen die veel minder geluk hadden. Je hebt natuurlijk altijd mensen die profiteren, maar sociale zekerheid is zó belangrijk. 

Dankzij de socialisten kon ik terugvallen op sociale zekerheid.

De 8-urige werkdag hebben we ook aan de socialisten te danken. Daar is het mee begonnen. De Belgische Werkliedenpartij heeft daar jarenlang voor gestreden. Het een socialist die de 8-urige werkdag invoerde.

Welke uitdagingen zie jij nu in onze samenleving?

De prijzen blijven maar stijgen. Ik heb veel vrienden die niet toekomen met hun pensioentje. Dat zorgt voor veel frustratie. Veel mensen geloven niet meer in de politiek. We moeten echt de stijgende prijzen op de huurmarkt aanpakken en meer op de barricades gaan staan. 

Wat zijn voor jou dé socialistische waarden?

Eerst en vooral: luisteren naar en strijden voor de gewone man, het familiegevoel en blijven vechten voor de sociale zekerheid. 

Wat wens je iedereen toe op 1 mei? 

Dat wie keihard werkt, daar ook voor beloond wordt. En een goede gezondheid, dat is ook heel belangrijk. Als laatste hoop ik dat we nog lang samen mogen zijn.




Ga naar Laatste nieuws
Over de Auteur

Ronny Wolfcarius

Deel dit artikel met je vrienden.