LOKAAL: Stad Hasselt blijft hameren op aanpassingen in nieuwe dienstregeling van De Lijn

Vanaf januari gaat de nieuwe dienstregeling van De Lijn van start. Het wordt naar eigen zeggen ‘een duurzamer en flexibeler aanbod dat aansluit op de vraag van de bewoner’.

De laatste weken regent het echter kritiek op dit nieuwe openbaar vervoersnetwerk. Ook Marc Schepers, Hasselts mobiliteitsschepen, blijft zich ernstige vragen stellen bij dit nieuwe plan.

“Dat het huidige aanbod efficiënter moest georganiseerd worden, daar bestond geen twijfel over. Dat dit door beperkte budgetten geen gemakkelijke opdracht zou worden, daar was ook iedereen het over eens”, duidt Schepers. De Hasseltse mobiliteitsschepen kan zich zelfs vinden in de theorie van de basisbereikbaarheid die De Lijn hanteert als uitgangspunt. “Maar de uitvoering laat nu serieus te wensen over. Het lijkt erop dat er vooral in functie van budgetten werd gedacht, waardoor De Lijn - als gesubsidieerd overheidsbedrijf nota bene- haar belangrijkste prioriteit uit het oog verloor, namelijk de reiziger.”

Het grootste knelpunt voor Schepers? Het schrappen van het aanbod in de verschillende Hasseltse deelgemeenten en wijken. “En dat in een tijd waarin er net méér geïnvesteerd moet worden in het openbaar vervoer.” De Lijn kiest ervoor om in te zetten op de grote belangrijke assen, daar voorziet ze zelfs een hogere rittenfrequentie en meer haltes. ”De keerzijde is natuurlijk dat op alle andere plekken het aantal ritten, lijnen en haltes drastisch wordt teruggeschroefd”, aldus Schepers. Hasselt, ooit koploper inzake openbaar vervoer, ziet zo maar liefst 140 haltes en 5 grote stadslijnen verdwijnen. “Een beslissing waar vooral onze inwoners uit de deelgemeenten en wijken de dupe van zijn.”

Volgens de schepen lijkt De Lijn niet te beseffen dat heel wat mensen – en dus ook heel wat Hasselaren – rekenen op het openbaar vervoer voor hun verplaatsing. “Zeker de meest kwetsbaren. Denk aan jonge kinderen die de bus nemen om naar school te gaan. Of ouderen, die zich niet meer comfortabel voelen in de wagen en op de fiets en daarom afhangen van het openbaar vervoer. Of mensen die gewoon moeilijk te been zijn”, verklaart Schepers. “Wel, het zijn net deze mensen die door de beslissingen van De Lijn gedwongen worden om verder te lopen omdat de halte in hun buurt wegvalt.” 

Kiewit, Runkst en Sint-Lambrechts-Herk / Rapertingen

De schepen verwijst onder meer naar de situatie in Kiewit. “In het nieuwe plan is er geen stadslijn meer voorzien die de scholencampus in de Borggravevijverstraat zal ontsluiten. Hierdoor verdwijnt ook de nabije bushalte.” De Lijn creëert wel een nieuwe halte in de Kiewitstraat voor Lijn 4. “Een halte die 500m van de campus ligt”, benadrukt Schepers. “Dat maakt dat duizenden kwetsbare kinderen, jongeren én volwassenen nu een heel stuk moeten wandelen om hun campus te bereiken.” Een onbegrijpelijke beslissing voor Schepers die zich al een hele bestuursperiode sterk inzet voor veilige schoolomgevingen. “We zijn volop bezig om het sluipverkeer in de wijk aan te pakken en de omgeving rond deze scholencampus zo kindvriendelijk mogelijk te maken. Door deze aanpassingen van De Lijn zetten we terug een grote stap achteruit.” De leerlingen van i-MAS in Stevoort zitten helaas in hetzelfde schuitje. “Ook hier verdwijnt er een bushalte vlak langs de scholencampus. Ook hier worden kinderen verplicht een halve kilometer te wandelen langs een drukke baan.”  

Schepers blijft voorbeelden aanhalen. “Zo gaat Runkst, met haar 10.000 inwoners de grootste wijk van Hasselt, er stevig op achteruit. Het westelijke stuk wordt zo goed als niet meer bediend. In de nieuwe dienstregeling stopt er bijvoorbeeld geen bus meer in de buurt van de sportsite. Nochtans een plek in volle ontwikkeling waar quasi dagelijks jongeren komen sporten en ontspannen.” Ook het Katarinaplein, omgeven door seniorenflats, ziet haar halte verdwijnen. “Gedaan met het comfort voor deze ouderen, die vaak moeilijk te been zijn. Zij zullen zich vanaf januari moeten begeven naar een halte aan het stadspark.” De inwoners van Rapertingen en Sint-Lambrechts-Herk worden zelfs helemaal aan hun lot overgelaten. “Daar blijven zelfs amper haltes over”, stelt Schepers. 

Moeilijke onderhandelingen

Om al die lange afstanden naar andere haltes te overbruggen, ziet De Lijn heil in flexbussen, kleine busjes die de reizigers op hun vraag naar de meest nabije halte brengen. Een doekje voor het bloeden, meent Schepers. “Opnieuw in theorie een goed idee. We betwijfel echter of dit haalbaar is, De Lijn beschikt in onze hele provincie namelijk slechts over 42 van die kleine busjes.”

De Hasseltse mobiliteitsschepen blijft zich dus verzetten tegen de plannen van De Lijn en niet voor het eerst. “Al sinds het begin van deze bestuursperiode (2019) hebben we onze bezorgdheden uitdrukkelijk op tafel gelegd én vragen we in het belang van de reizigers duidelijke en concrete oplossingen. Tot op de dag van vandaag blijven we aandringen bij De Lijn en de bevoegde minister om bij te sturen.” Die moeilijke onderhandelingen zetten helaas geen zoden aan de dijk. “De discussies gaan enkel over punten en komma’s, wij zijn helaas niet bij machte om de grote dingen ongedaan te maken.  Oplossingen op de ene plaats worden door De Lijn systematisch omgezet in inleveren op een andere plek in de onze gemeente, daar waar we als provinciehoofdstad al veel teveel moeten inleveren. Dat is onaanvaardbaar.”

Schepers verwijst naar de beperkte rol die de provinciehoofdstad heeft in de Limburgse vervoersregioraad. “In dit orgaan zijn alle Limburgse gemeenten vertegenwoordigd. In geval van een stemming krijgt elke gemeente slechts één stem, ongeacht het inwonersaantal of de vervoersnoden. De stem van Hasselt, in onze provincie toch de spil op vlak van mobiliteit, weegt in zo’n overleg dan even zwaar door als pakweg – en met alle respect- Herstappe.” Ondanks een tegenstem kon stad Hasselt dus niet vermijden dat de plannen met een tweederdemeerderheid werden goedgekeurd. Voor Schepers moet een orgaan dat zulke ingrijpende beslissingen kan nemen, daarom dringend herbekeken wordt. “Momenteel zijn we zelfs niet in de mogelijkheid om in beroep te gaan of beslissingen aan te vechten, de raad heeft namelijk niet eens een rechtspersoonlijkheid.”