LOKAAL: Resultaten praktijktesten arbeidsmarkt bekend

 

een sollicitatiegesprek. Dat blijkt uit onderzoek naar discriminatie op de Antwerpse arbeidsmarkt. Seksuele geaardheid of geslacht zou geen obstakel zijn in de zoektocht naar een job.

Een interview van Sacha Van Wiele voor Gazet van Antwerpen.

Professor arbeidseconomie Stijn Baert (UGent) voerde in opdracht van de stad Antwerpen een nulmeting naar discriminatie op de Antwerpse arbeidsmarkt uit. Dit onderzoek past binnen een bredere opdracht naar praktijktests op de huur- en arbeidsmarkt.

De onderzoekers stuurden tussen februari 2020 en maart 2021 2.880 fictieve sollicitatiebrieven voor 1.440 echte vacatures. De kandidaat kreeg bepaalde kenmerken zoals etnische afkomst, leeftijd, gender en seksuele geaardheid, om zo mogelijke discriminatie te kunnen vaststellen.

Mensen met een niet-Vlaamse naam en oudere werkzoekenden worden gediscrimineerd op de Antwerpse arbeidsmarkt, maar er is geen discriminatie op seksuele geaardheid en geslacht. Hoe ervaren jullie deze resultaten?

Karim Bachar (Vooruit), Antwerps schepen van Gelijke Kansen: Er zijn positieve elementen. Ik ben blij dat er niet wordt gediscrimineerd op basis van geaardheid of gender. Minder goed zijn de resultaten als het om discriminatie van mensen met een migratieachtergrond gaat of oudere werkzoekenden. Toch zie je dat niet in alle bedrijfssectoren wordt gediscrimineerd. Deze studie bevestigt dat er structurele discriminatie is op de Antwerpse arbeidsmarkt, zowel naar etnische achtergrond als naar leeftijd.

Stijn Baert (UGent): Ik sluit mij aan bij de analyse van de schepen. We zien hier trouwens minder discriminatie op de arbeidsmarkt dan in een gelijkaardig onderzoek in Gent vijf jaar geleden. Wat ik vooral positief vind, is dat het Antwerpse stadsbestuur werk maakt van een diversiteitsbeleid. De praktijktests staan in het bestuursakkoord. Er is een politieke stuurgroep die dit onderzoek begeleidt, maar op geen enkel moment ervaar ik dat er iemand op de rem gaat staan. Er is een grote consensus hierover en het is ontdaan van al het politieke buskruit rond praktijktests. Antwerpen neem echt wel het voortouw.

Wie een niet-Vlaamse naam heeft wordt gediscrimineerd, maar dat cijfer stijgt naar een kwart voor wie een Marokkaanse of Slowaakse naam heeft.

Baert: Die verschillen moeten nog verder worden onderzocht. Het onderzoek toont aan dat we oog moeten hebben voor de diversiteit die er is binnen de diversiteit. In Gent werd iemand met een Turkse naam het meest gediscrimineerd op de arbeidsmarkt. Mogelijk is het een gevolg van wie de grootste etnische minderheidsgroep is binnen de lokale samenleving. Dat heet statistische discriminatie. Werkgevers wijzen een kandidaat af op basis van het beeld dat ze hebben van de groep waaruit deze kandidaat komt. Dit is misschien geen zwaar racisme, maar blijft verboden.

Het onderzoek naar discriminatie op de arbeidsmarkt bevestigt ook de resultaten rond discriminatie op de huurmarkt in Antwerpen.

Bachar: Vooral het effect van de stedelijke context valt mij op. 50% van de Antwerpse bevolking heeft migratieroots. Je ziet dat zowel verhuurders als werkgevers rekening houden met die context. Ze moeten wel openstaan voor mensen met andere etnische achtergronden.

Baert: De link tussen beide studies is dat een migratieachtergrond hebben geen troef is en dat is in 2021 totaal onaanvaardbaar. Dit is niet alleen wettelijk en ethisch zo, maar ook economisch. Wie door zijn achtergrond geen job kreeg, zal dit voor de rest van zijn loopbaan meenemen. Door dit litteken werken mensen onder hun niveau en zijn ze minder productief. Dit is slecht voor de economie.

De onderzoeken zijn er nu. Hoe moet het verder?

Baert: Dit soort van studies zijn veel waardevoller dan al die sensibiliseringscampagnes van de afgelopen twintig jaar. Ze schetsen een duidelijk beeld van de discriminatie en hopelijk zullen ze mensen die slachtoffer zijn van discriminatie ook aanzetten om klacht in te dienen. We hebben ook gepraat met belangenorganisaties, werknemers- en werkgeversorganisaties. Allemaal erkennen ze het probleem van discriminatie, maar over de aanpak lopen de meningen uit elkaar. Het stadsbestuur zal de politieke moed moeten hebben om knopen door te hakken en er iets aan te doen.

Bachar: Net als bij de huurmarkt gaan we nu samen met de sector een verbeterplan opzetten. Ook Vlaanderen gaat werk maken van de aanpak van discriminatie op de arbeidsmarkt en wij willen vanuit Antwerpen daarin de voortrekkersrol opnemen. Hoe dat er zal uitzien, kan ik momenteel nog niet zeggen. Laat één ding duidelijk zijn: we aanvaarden geen enkele vorm van discriminatie. Dat blijft ons streefdoel.

Ga naar Nieuws Vooruit