LOKAAL: Het Antwerpse zorgbedrijf verdient gelijke behandeling

Het Antwerpse Zorgbedrijf is uniek in Vlaanderen. De meeste zorginstellingen zijn privébedrijven of hebben de rechtsvorm van een private vzw. Winstbejag en machtsbehoud ­bepalen daar de prijs en de kwaliteit van de zorg. Zo niet bij ons. In tegenstelling tot veel andere gemeenten, die hun zorg verkocht hebben aan de privésector, hebben wij in Antwerpen jaren geleden beslist om een nieuwe publieke zorgorganisatie op te richten. Daar vonden de oude OCMW-zorginstellingen onderdak. Het nieuwe Zorgbedrijf kreeg uitdrukkelijk een sociale opdracht die de stad financiert. Zo geeft de stad sociale kortingen aan mensen die hun woonzorgfactuur niet kunnen betalen, financiert ze dienstencentra waar mensen bijeenkomen en investeert ze in betere loon- en ­arbeidsvoorwaarden voor het personeel.

Unieke kracht

Dankzij die keuze voor publieke zorg kunnen mensen die door private ­spelers geweigerd worden, wél ­terecht bij het Antwerpse Zorgbedrijf. Om die zorg voor iedereen betaalbaar en ­toegankelijk te houden, moet je ze in publieke handen te houden. Overigens, gemeenten rond Antwerpen hebben die unieke kracht van publieke zorg opgemerkt. Onder meer Brasschaat, Bornem, Lier en Heist-op-den-Berg doen intussen een beroep op het Zorgbedrijf om woonzorg­centra of serviceflats uit te baten.

Helaas staat die Antwerpse aanpak onder zware druk en dreigt ze daar­onder te bezwijken. Want publieke zorgbedrijven worden gediscrimineerd ten opzichte van private ­spelers. De taxshift van de vorige federale regering levert de private zorg­bedrijven een fiks belastingvoordeel op. En de Vlaamse regering snoeit in de publieke zorg. Door die combinatie van belastingverlaging voor de ­privésector en besparingen in de ­publieke sector, liep het Antwerpse zorgbedrijf al miljoenen euro's overheidssteun mis. Zo kan het publieke zorgbedrijf niet naar behoren functioneren, laat staan investeren in zijn diensten en personeel. De zorgbehoevende Antwerpenaar is daar de dupe van. Het unieke Antwerpse publieke zorg­bedrijf wordt gediscrimineerd en ­benadeeld.

De onzekerheid weegt

Het Antwerpse bestuursakkoord wil een oplossing zoeken voor deze ­onaanvaardbare ongelijke behandeling van de publieke zorg. De poging om die oplossing te vinden via een nieuw decreet is mislukt, onder meer omdat het voorstel van decreet de deur openzette voor een te vergaande privatisering van de zorg.

Dat het bewuste decreet er niet ­gekomen is, daar zijn wij niet rouwig om. Maar intussen zit Antwerpen wel met de gebakken peren. Er is snel nood aan duidelijkheid,

want de ­onzekerheid weegt op de medewerkers. Zo kunnen we geen gemotiveerde verpleegkundigen aanwerven. De ­horrorverhalen uit de private sector ­maken onze ouderen terecht angstig.

Wij willen een stevige publieke zorgspeler, die met gelijke wapens kan strijden. Want alleen publieke spelers zullen geneigd zijn te investeren in de beste kwaliteit voor iedereen. Alleen een ­publiek zorgbedrijf zal consequent ­willen handelen in het belang van zowel de zorgbehoevenden als de zorg­verstrekkers. En alleen een sterk publiek Antwerps zorgbedrijf zal de prijs van de zorg van alle Antwerpenaren kunnen ­bewaken.

Dat is precies waarvoor ik pleit: een versterking van het Antwerpse publieke zorgbedrijf door de afschaffing van haar (para)fiscale benadeling. En daarom roep ik het stadsbestuur op om in die ­sociaal bewogen geest het heft in eigen hand te nemen.

Voor een modern, ­publiek en concurrentieel zorgbedrijf.

(De Standaard, 18 februari)