Ik ben in de politiek gegaan omdat ik mijn verantwoordelijkheid wilde opnemen in de samenleving en iets wilde terugdoen voor de samenleving. Want ik heb kansen gekregen als kind van migranten van de eerste generatie en die gegrepen. Daarom strijd ik al heel mijn leven voor een warme en veilige plek voor iedereen, voor respect en verbinding. 

Want samen sta je sterker. Dat leerde ik van jongs af aan, als kind van een mijnwerkersgezin. Tijdens mijn studententijd aan de VUB stak ik de handen uit de mouwen, met studentenjobs in een kippenfabriek, in een callcenter of het sorteren van appels. En ik bracht mensen samen, door debatten te organiseren of een buddyproject uit de grond te stampen. 

Na mijn studie keerde ik terug naar mijn thuis in Heusden-Zolder, in Limburg. Mijn strijd voor gelijke kansen voor elk kind, en zeker voor kwetsbare kinderen, zetten ik er onverminderd voort. Sinds ik zelf mama ben, heb ik het er nog moeilijker mee dat niet elk kind dezelfde kansen krijgt om veilig op te groeien en zich te ontwikkelen. Dat zal ik nooit aanvaarden.

Vandaag ben ik federaal parlementslid en ondervoorzitter van Vooruit en ben ik super trots om op die manier te strijden voor de toekomst van elk kind. 

Gelijke kansen voor elk kind. Daar werk ik elke dag keihard voor.

Funda