LOKAAL: ANTWERPEN - EDITO - Vooruit vol vertrouwen
Team Vooruit
Monday 27
September 2021 09:45
Op 11 september herdachten we de aanslagen op de Twin Towers in New York. Er bestaat een wereld voor en een wereld na 11 september 2001. En het is de vraag of die wereld en onze maatschappij 20 jaar later minder gepolariseerd zijn, of net een betere plek om te leven. Bevolkingsgroepen worden nog steeds tegen elkaar opgezet. De toon is hard, de omgangsvormen ruw, er is nauwelijks ruimte voor warmte en empathie. Dat moet anders, als we allemaal samen vooruit willen.
Wie de Val van de Muur in 1989 meemaakte, weet het nog: er was een nooit geziene golf van optimisme: de wereld was eindelijk bevrijd van negativiteit en polarisatie, eindelijk brak een tijd aan van zorgeloos en fijn, vredevol samenleven. Slechts 10 jaar later werd dat plaatje door twee gekaapte vliegtuigen brutaal aan flarden geschoten en gevlogen: er was een nieuwe clash ontstaan die een gevaarlijke wig dreef tussen Oost en West, tussen geradicaliseerde gelovigen en goddeloze liberale democraten. Ook in die liberale democratie was er trouwens iets gebeurd: het neoliberalisme werd de nieuwe bijbel, die een kloof sloeg tussen haves en have nots. Intussen had het internet het levenslicht gezien - op het eerste gezicht een nieuwe brug tussen alle mensen, die van de wereld een dorp zou maken. Maar met de opkomst van de sociale media liet het wereldwijde web ook snel zijn scherpe, kwalijke kanten zien. Het debat werd agressief en anoniem, de tegenstellingen diepten zich uit, en er ontstond een ruw klimaat. Tussen links en rechts, tussen progressief en conservatief, tussen gelovigen en ongelovigen, tussen hetero’s en LGBTQ’s, tussen jong en oud, …de opsomming is eindeloos. Radicalisering en extremisme werden het nieuwe normaal, en in 2016 was ook Brussel een schietschijf. Net als Parijs, Nice, Madrid, …de opsomming is eindeloos, en eindeloos triest.
De corona-pandemie leek de scherpe tegenstellingen weer wat af te vlakken, we zaten plots allemaal in hetzelfde schuitje, maar ook dat was schijn: de Trumps, de Bolsonaro’s, de Poetins grepen zelfs deze gezondheidscrisis aan om zich met hun autoritaire gedrag te profileren, zich in de volksgunst te keffen. En toen de vaccins verbazend snel ontwikkeld raakten, ontstond alweer een nieuwe kloof: tussen believers en sceptici, tussen gevaccineerden en antivaxers. En nu de Covidstorm bedaart, en de maatschappij weer opleeft, komen de klassieke tegenstellingen opnieuw boven water. Politiek, dat is democratie, gezond debat en compromis dus, maar ook het genadeloos aanvallen/bestrijden van ‘de ander’ is terug van nooit weggeweest. De anti-LGBTQ+stickers in onze stad zijn daarvan een pijnlijke, beangstigende illustratie. Het lijkt onooglijk, maar het is gevaarlijk, zo leert ons de geschiedenis. Uitsluiting, ook kiemend, is een recept voor haat en oorlog.
Wij socialisten willen Vooruit, en wel met iédereen. Kunnen we elkaar het licht in de ogen gunnen, duizend mooie bloemen laten bloeien, ieder respecteren in wie of wat hij of zij is, elkaar weer wat meer vertrouwen, vertrouwen schenken, en werken aan een vreedzame, constructieve, solidaire samenleving?
Ja, wij kùnnen dat niet alleen, wij moéten dat. Het is onze verdomde plicht als socialisten. En we gààn dat ook doen. Samen met u, met iédereen. Want wij laten niemand achter. Alleen zo gaan we er komen.
Fijne lectuur!
- Tatjana Scheck
Voorzitter Vooruit Antwerpen
Ga naar Laatste nieuws
Over de Auteur
Team Vooruit
Deel dit artikel met je vrienden.