LOKAAL: GENT – Gilbert Temmerman 10 jaar overleden: ‘Socialistische beweging heeft veel aan hem te danken’

Frank Beke, oud-burgemeester (1995-2006): ‘Een onvergetelijke leermeester’

“Gilbert was een van de mensen die mij op weg hebben gezet in de politiek. Niet dat ik het altijd met hem eens was. Zeker toen ik jong en rebels was, durfde ik nogal eens botsen met de man die voor mij het verstarde partijdenken verpersoonlijkte. Later zag ik in dat ik het toen schromelijk fout had.

Gilbert heeft mij ontzettend veel kansen gegeven. Toen onze partij in 1983 in de oppositie belandde, leidde hij met vuur onze fractie, aanmoedigend en ondersteunend. Hij wist hoe veel deugd een schouderklopje doet. Als eerste socialistische burgemeester slaagde hij erin onze stad uit de financiële misère te halen. Hij gaf mij als schepen van Openbare Werken en Ruimtelijke Ordening alle kansen om te werken aan de heropbouw, ook letterlijk, van onze stad. Ik vond het aangrijpend hoe hij me steeds alle vertrouwen heeft gegeven.

Het dierbaarst zijn voor mij de eenvoudige maar zo wezenlijke lessen die ik van hem leerde. ‘Je moet beseffen dat er geen kleine besparingen en ook geen kleine problemen bestaan.’ Dat beklemtoonde hij voortdurend. Ook voor de kleinste beslommeringen vragen de mensen oplossingen. En problemen los je niet op door ze te laten aanslepen. Je moet ze kordaat aanpakken.”

 

Daniel Termont, oud-burgemeester (2007-2018): ‘Hoort in de galerij van grote leiders’

“Ik herinner het mij alsof het gisteren was. Ik zat in het stadhuis toen ik telefoon kreeg dat Gilbert plots overleden was, op de terugweg van een vergadering. Zelf ben ik op mijn 19^de begonnen bij Bond Moyson. Gilbert was één van de belangrijke bestuurders en had mijn aanwerving goedgekeurd. Ik heb bijna 40 jaar met hem mogen werken.

Gilbert was geen gemakkelijk man. Hij was streng voor zichzelf en eiste dan ook het uiterste van zijn medewerkers. Ik had als ‘propagandist’ van Bond Moyson veel contact met de toenmalige BSP, waarvan Gilbert federaal secretaris was. Onze kantoren paalden bijna aan elkaar, er zat een klein deurtje tussen de gebouwen van Bond Moyson en het ABVV op de Vrijdagmarkt. Ik keek op naar de enorme werkkracht van Gilbert. Toen ik hem eens vroeg of hij veel werk had en of ik kon helpen, antwoordde hij: “De dagen gaan open en dicht”, waarmee hij bedoelde dat de dagen voorbijvlogen door het vele werk…

Onze socialistische beweging in Gent heeft veel aan Gilbert te danken. Voor mij hoort hij thuis in de galerij van grote socialistische leiders zoals Edouard Anseele sr. Ik hoop dat onze jonge generatie hem nooit vergeet. Misschien is mijn eigen relatie met Gilbert ooit stof voor een boek. Zijn inzet en zijn politieke engagement hebben mij danig geïnspireerd, hij heeft veel betekend voor mijn loopbaan.”

 

Karin Temmerman, gemeenteraadslid (en nicht van Gilbert): ‘Hij is altijd mijn gids geweest’

“Tien jaar is het geleden dat mijn Nonkel Gilbert plots is overleden. Het was een donderslag bij heldere hemel, het verdriet was groot. Zijn leven stond in het teken van hard werken, mensen helpen en het algemeen belang. Een sober leven, dat net daardoor zo vol kon worden beleefd. Het leven van een markante, sterke man met een ijzeren wil en een niet-aflatende energie.

Meer dan ooit besef ik nu dat hij altijd mijn gids, mijn baken is geweest. Als nonkel, maar zeker als socialist. Vriend en vijand (hier en daar had hij wel wat tegenstanders…) erkennen dat Gilbert als burgemeester Gent een nieuw tijdperk binnengeloodst heeft. Voor het eerst na vele decennia bloeide onze stad opnieuw open. Ze werd vernieuwd en kreeg kleur. Ook onze partij veerde op. De SP groeide, veel jonge mensen sloten aan, er werd weer intern gedebatteerd en er was ruimte voor creativiteit.

Dat Gilbert politiek VOORUIT was op zijn tijd is niet overdreven. Wat zou hij bijvoorbeeld gezegd hebben over de hoge energieprijzen? Hij, die absoluut de energiesector in overheidshanden wou houden, maar vanuit de oppositie moest toezien hoe het Stadsbedrijf voor Elektriciteit, Gas en Water werd geprivatiseerd. Men verweet hem conservatisme, want ‘een private onderneming kon de energieproductie veel beter bestieren’… Vandaag schieten de prijzen de hoogte in, gaan private bedrijven failliet en duwen daarbij gewone mensen in de schulden. Stel je voor dat de Stad vandaag nog altijd zelf haar energie zou kunnen produceren. Hoe zouden de prijzen er dan uitzien? Jazeker, hij was vooruit op zijn tijd. Soms geeft de geschiedenis een mens gelijk.

Ik herinner mij mijn nonkel ook als een zeer toegankelijke man. Toegegeven: met een vleugje strengheid, maar iedereen kon bij hem terecht met zijn problemen. Hij volgde zijn dossiers strikt op, soms tot wanhoop van de stadsdiensten.

Als ik de krantenartikels over zijn overlijden herlees komen een aantal karakteristieken telkens terug: harde werker, man van zijn woord, bezorgde burgervader, autodidact, scherp spreker… en, niet te vergeten, zijn bijnaam: ‘Papa  Gilbert’… Ik herken dat beeld, maar voor ons was hij zoveel meer. Het meest mis ik mijn nonkel als familieman. Ik denk met veel weemoed terug aan onze gezellige familiebijeenkomsten op 1 mei, ‘Onzen dag’. Aan de anekdotes die hij met veel humor vertelde. Aan onze discussies die steevast eindigden met ‘Dat is wat ik zou doen maar gij moet zelf beslissen hé’. En ja, ook nu nog, tien jaar na zijn overlijden, blijf ik hem missen. Om zijn boeiende verhalen, zijn humor, zijn steun en zijn dynamiek.

Ik weet het: alles gaat voorbij. Toch ben ik blij dat Gilbert mijn nonkel was, ben ik fier dat hij in Gent veel politieke bakens heeft verzet en voor veel partijgenoten - maar vooral voor mij - het grote voorbeeld is geweest. Lieve nonkel, merci!”

 

Marc Lootens, oud-voorzitter Provincieraad: ‘Ontembare inzet voor partij en algemeen belang’

“Gilbert Temmerman, de eerst verkozen socialistische burgemeester van Gent, stapte 28 jaar geleden uit de politieke arena. Hij had er zo’n 45 actief in doorgebracht: als militant, partijsecretaris, gemeenteraadslid, schepen en volksvertegenwoordiger in de Kamer. Zijn laatste mandaat was dat van burgemeester van Gent.

Die 28 jaar úit de politiek heeft er natuurlijk voor gezorgd dat veel (jongere) mensen hem niet meer kennen. Mensen die hem wel gekend hebben, herinneren zich hem als een integer socialist en politicus, met een ontembare inzet voor de partij en het algemeen belang. Hij leidde de partij tot 1988 met een enigszins strenge ideologische hand, maar had zeker geen dictatoriale trekjes. Hij was een geducht debater, door zijn grote algemene en dossierkennis, en door zijn beginselvastheid.

Bovendien: hij was absoluut geen populist. Hij meed zelfs camera’s en paparazzi. Dat kan je je vandaag nauwelijks nog voorstellen. En niettegenstaande zijn bijwijlen strenge houding, was hij evenzeer een hartelijk man. Dan deed hij zijn overjas en jasje uit en veranderde in een aangename verteller en humorist.

Is dit al te hagiografisch? Helemaal niet. Zeker: Gilbert was geen ‘doetje’. Velen onder ons hebben stevige discussies met hem gevoerd. Dat verkoos hij boven roddels of, nog erger: toogpraat. Voor mij is hij een icoon van de partij geworden tijdens zijn leven… en dat is hij nog steeds. De man die hem als burgemeester opvolgde [Frank Beke dus] bedacht hem met het epitheton ornans ‘man uit één stuk’. Mooier kan ik het niet zeggen.”

 

Geert dutré, voorzitter Vooruit Gent: ‘Hij droeg ons allemaal in zijn rode hart’

“‘Nonkel Gilbert.’ Zo werd Gilbert Temmerman genoemd onder de militanten. Mijn familie had een eindeloze bewondering voor Gilbert. Hij was een hardwerkende politicus die voor ons en andere arbeidersfamilies zorg droeg in toen woelige tijden van (onder andere) hoge werkloosheid. Hij droeg ons allemaal in zijn rode hart. Vandaar de koosnaam ‘nonkel’.

Als 14-jarige ging ik soms met mijn pa naar de gemeenteraad, toen de SP nog in de oppositie zat. Daar zag ik Gilbert samen met Piet Van Eeckhaut tekeergaan tegen CVP-burgemeester Monsaert en de liberale eerste schepen Wijnakker. Man, waren dat mooie tijden. Je zag de burgemeester steeds verder wegzakken in zijn stoel tijdens Gilbert zijn redevoeringen. Later, zélf burgemeester, heeft Gilbert Gent terug op de kaart gezet in ons land, met revolutionaire ideeën voor die tijd. Ik keek met veel bewondering naar hem. Hij ademde socialisme zoals geen ander, wist precies wat er leefde bij de gewone m/v/x en kon zijn toehoorders ongelooflijk boeien.

Tot slot: hij heeft mij ook in de richting van een andere Temmerman geduwd. Ook daar blijf ik hem eeuwig dankbaar voor. Merci voor alles, lieve Gilbert.”

Ga naar Vooruit Lokaal